آیا چاه های عمیق راه حلی برای آب آلوده PFAS هستند؟ برخی از ساکنان شمال شرقی ویسکانسین امیدوارند.

پیمانکار حفاری Luisier در 1 دسامبر 2022 حفاری چاه عمیقی را در سایت Andrea Maxwell در Peshtigo آغاز کرد. Tyco Fire Products خدمات حفاری رایگان را به صاحبان خانه به عنوان راه حلی ممکن برای آلودگی PFAS از خواص آنها ارائه می دهد. ساکنان دیگر شک دارند و دیگر جایگزین های آب آشامیدنی سالم را ترجیح می دهند. عکس توسط Tyco/Johnson Controls
چاه خانه او در پشتیگو در کنار آکادمی آتش نشانی مارینت است، جایی که مواد شیمیایی که قبلاً در فوم آتش نشانی استفاده می شد به مرور زمان به آب های زیرزمینی نفوذ کرده است. Tyco Fire Products که مالک این تاسیسات است، تقریباً 170 چاه را در منطقه برای PFAS (همچنین به عنوان "مواد شیمیایی دائمی" شناخته می‌شود) آزمایش کرد.
تنظیم کننده ها و کارشناسان بهداشت نگرانی هایی را در مورد هزاران ماده شیمیایی مصنوعی مطرح کرده اند، زیرا با مشکلات جدی سلامتی، از جمله سرطان کلیه و بیضه، بیماری تیروئید، و مشکلات باروری مرتبط هستند. PFAS یا مواد پرفلوئوروآلکیل و پلی فلوروآلکیل به خوبی در محیط زیست تجزیه نمی شوند.
در سال 2017، Tyco سطوح بالای PFAS در آب های زیرزمینی را برای اولین بار به تنظیم کننده های دولتی گزارش کرد. سال بعد، ساکنان از این شرکت به دلیل آلوده کردن آب آشامیدنی شکایت کردند و در سال 2021 توافقی 17.5 میلیون دلاری انجام شد. در پنج سال گذشته، تایکو آب بطری و سیستم های تصفیه خانه را برای ساکنان فراهم کرده است.
نمایی هوایی از یک پیمانکار در حال حفاری چاه عمیق در سایت آندریا ماکسول در پشتیگو در 1 دسامبر 2022. Tyco Fire Products خدمات حفاری رایگان را به صاحبان خانه به عنوان راه حلی بالقوه برای آلودگی PFAS در املاک خود ارائه می دهد سایر ساکنان شهر در این مورد تردید دارند. گزینه ای است و جایگزین های مطمئن دیگری را به آب آشامیدنی ترجیح می دهند. عکس توسط Tyco/Johnson Controls
کارشناسان محیط زیست می گویند که در برخی موارد، اما نه همه، چاه های عمیق می توانند مشکل آلودگی PFAS را حل کنند. این مواد شیمیایی حتی می‌توانند به سفره‌های زیرزمینی عمیق نفوذ کنند و هر منبع آبی عمیق نمی‌تواند یک منبع امن و پایدار آب آشامیدنی را بدون تصفیه پرهزینه فراهم کند. اما از آنجایی که جوامع بیشتری متوجه می شوند که سطوح PFAS در آب آشامیدنی آنها ممکن است ایمن نباشد، برخی نیز به دنبال این هستند که آیا چاه های عمیق می توانند پاسخ دهند. در شهر کمبل در جنوب غربی ویسکانسین در ایل دو فرانس، آزمایش‌های انجام شده در سال 2020 سطوح بالایی از PFAS را در چاه‌های خصوصی نشان داد. این شهر اکنون یک چاه آزمایشی را در آبخوان عمیق منطقه حفر خواهد کرد تا ببیند آیا می تواند منبع امن آب آشامیدنی باشد یا خیر.
در شمال شرقی ویسکانسین، Tyco با چندین پرونده قضایی مرتبط با آلودگی PFAS مواجه است. در اوایل سال جاری، وزارت دادگستری ویسکانسین از جانسون کنترلز و شرکت تابعه آن تایکو به دلیل عدم گزارش سطوح بالای PFAS در آب‌های زیرزمینی این ایالت برای سال‌ها شکایت کرد. مقامات این شرکت گفتند که معتقدند آلودگی به سایت تایکو محدود شده است، در حالی که منتقدان گفتند همه از جریان آب زیرزمینی آگاه هستند.
«آیا می توان کاری را زودتر انجام داد؟ نمی دانم. ماکسول گفت احتمالا. «آیا آلودگی همچنان وجود خواهد داشت؟ آره. همیشه آنجا خواهد بود و آنها در حال حاضر هر کاری که می توانند برای پاکسازی آن انجام می دهند.
هر ساکنی که تحت تأثیر آلودگی PFAS قرار می گیرد با ماکسول موافق نیست. حدود دوجین نفر طوماری را امضا کرده‌اند که از ساکنان یک شهر روستایی در شمال شرقی ویسکانسین خواسته شده است تا برای تامین آب شهر به مارینت بپیوندند. برخی دیگر ترجیح می دهند از شهر پشتیگو آب بخرند یا شرکت آب شهری خود را بسازند.
تایکو و رهبران شهر سال‌هاست که درباره گزینه‌ها بحث می‌کنند و هر دو طرف می‌گویند که مذاکرات تاکنون نتوانسته‌اند در مورد راه‌حل دائمی مشکل آب به یک اجماع دست یابند.
پاییز امسال، تایکو شروع به ارائه قراردادهای چاه عمیق به صاحبان خانه کرد تا میزان علاقه آنها را بسنجد. این شرکت گفت که نیمی از دریافت کنندگان، یا 45 نفر از ساکنان، این قراردادها را امضا کرده اند. طبق این توافق، تایکو چاه‌هایی را در سفره‌های زیرزمینی عمیق حفر می‌کند و سیستم‌های مسکونی را برای نرم کردن آب و تصفیه سطوح بالای رادیوم و سایر آلاینده‌های موجود در آب‌های زیرزمینی عمیق نصب می‌کند. آزمایشات چاه در منطقه نشان داده است که سطح رادیوم حدود سه تا شش برابر بیشتر از استانداردهای آب آشامیدنی فدرال و ایالتی است.
کتی مک گینتی، مدیر بخش پایداری در جانسون کنترلز، گفت: «این ترکیبی از فناوری‌هایی است که این عناصر طبیعی را به طور بسیار مؤثری حذف می‌کند و در عین حال کیفیت و طعم آب را حفظ می‌کند.
نمای هوایی از مرکز آموزش آتش سوزی تایکو در مارینت. DNR گفت که آنها داده هایی دارند که نشان می دهد فاضلاب حاوی PFAS از مراکز آموزشی آمده است. شناخته شده است که این مواد شیمیایی در جامدات بیولوژیکی تولید شده در تصفیه خانه های فاضلاب تجمع می یابند که سپس در مزارع کشاورزی توزیع می شوند. عکس از جانسون کنترلز بین المللی
مک گینتی گفت: آزمایشات هیچ PFAS را در آبخوان عمیق نشان نداد، که توسط جوامع همسایه نیز به عنوان منبع آب آشامیدنی در خارج از منطقه آلوده اطراف آکادمی آتش نشانی استفاده می شود. با این حال، به گفته دپارتمان منابع طبیعی ویسکانسین، برخی از چاه های عمیق در این منطقه حاوی سطوح پایینی از ترکیبات PFAS هستند. آژانس همچنین ابراز نگرانی کرد که PFAS می تواند به سفره های زیرزمینی عمیق نفوذ کند.
برای جوامعی که تحت تأثیر PFAS قرار گرفته اند، DNR مدت هاست که تشخیص داده است که تامین آب شهری بهترین گزینه برای آب آشامیدنی سالم است. با این حال، کایل برتون، مدیر عملیات میدانی DNR، گفت که آژانس متوجه شده است که برخی از ساکنان چاه های عمیق را ترجیح می دهند، که ممکن است یک راه حل طولانی مدت باشد. او گفت تایکو و جانسون کنترل در حال کاهش خطر آلودگی متقابل در طراحی این چاه‌ها هستند.
برتون گفت: "ما می دانیم که (جانسون کنترلز) هنگام طراحی چاه هایی که فکر می کردند هستند، دقت لازم را انجام داد و می خواستیم بتوانیم آب بدون PFAS تامین کنیم." اما تا زمانی که این چاه ها را در این منطقه در یک دوره زمانی آزمایش نکنیم تا مطمئن شویم آلودگی متقاطع وجود ندارد، نمی دانیم.
سفره زیرین معمولاً محافظت می شود، اما برتون گفت ممکن است در برخی مناطق شکاف هایی وجود داشته باشد که آلودگی را تهدید کند. Tyco و Johnson Controls برای ارزیابی اثربخشی سیستم پاکسازی در سال اول نصب، آزمایش‌های سه ماهه چاه عمیق را برای PFAS و سایر آلاینده‌ها انجام خواهند داد. سپس نماینده DNR می تواند نیاز به نظارت کمتر را ارزیابی کند.
منبع پایین آب ممکن است سازند ماسه سنگی سنت پیت یا یک آبخوان منطقه ای در زیر دو سوم جنوبی ایالت باشد. یک مطالعه در سال 2020 نشان داد که سطح رادیوم در منابع آب عمومی حاصل از سفره های زیرزمینی در دو دهه گذشته افزایش یافته است. به گفته محققان، آب‌های زیرزمینی عمیق‌تر برای مدت طولانی‌تری با سنگ‌ها در تماس هستند و بنابراین در معرض سطوح بالاتری از رادیوم هستند. آنها همچنین گفتند منطقی است که فرض کنیم وضعیت بدتر می شود زیرا چاه های شهرداری عمیق تر حفر شده اند تا از آلوده شدن آب های زیرزمینی با آلاینده های سطحی جلوگیری شود.
غلظت رادیوم در بخش شرقی ایالت بیشتر شد، اما سطح آن در غرب و مرکز ویسکانسین نیز افزایش یافت. با افزایش تمرکز، جوامع یا صاحبان خانه هایی که مایل به استفاده از آبخوان به عنوان منبع آب آشامیدنی هستند، ممکن است مجبور به انجام تصفیه اضافی شوند که ممکن است هزینه بیشتری داشته باشد.
در شهر Peshtigo، Johnson Controls اصرار دارد که آب با استانداردهای آب دولتی، از جمله استانداردهای PFAS که اخیراً تصویب شده است، مطابقت داشته باشد. آنها همچنین گفتند که از استانداردهای جدید DNR یا EPA پیروی خواهند کرد که بسیار پایین تر و محافظت کننده تر از سلامت عمومی است.
به مدت 20 سال، تایکو و جانسون کنترلز برای سرویس دهی به این چاه ها برنامه ریزی کرده اند. سپس به صاحبخانه می رسد. آنها برای هر ساکنی که شرکت آن را تحت تأثیر قرار می دهد، فقط یک محلول آب پرداخت می کنند.
از آنجایی که ده ها تن از ساکنان پیشنهاد تایکو برای حفاری یک سوراخ عمیق را پذیرفته اند، هیچ اتفاق نظری وجود ندارد که این بهترین راه حل است. برای جوامعی که با آلودگی PFAS سر و کار دارند، بحث و جدل در میان ساکنان پیچیدگی مشکل و چالش دستیابی به راه حل های پذیرفته شده عمومی را برجسته می کند.
روز جمعه، جنیفر طوماری را برای حمایت از تبدیل ساکنان ساحلی شهر به مارینت برای تامین آب شهر منتشر کرد. او امیدوار است تا پایان ماه مارس امضاهای کافی برای تشکیل پرونده در شورای شهر مارینت جمع آوری کند و تایکو به مشاوری پول داده است تا او را در مورد روند ادغام راهنمایی کند. اگر ادغام اتفاق بیفتد، شرکت اعلام کرد که هزینه لوله کشی را پرداخت می کند و برای هر گونه افزایش مالیات یا نرخ آب مرتبط با این گزینه، مبلغی را به صاحبان خانه پرداخت می کند.
جف لامونت به دلیل آلودگی آب لوله کشی با PFAS در خانه خود در پشتگو، ویسکانسین، یک آبنما دارد. آنجلا میجر/WPR
جمعه گفت: «فکر می کنم تمام شده است. هرگز لازم نیست نگران آلودگی احتمالی، نظارت مداوم، نیاز به استفاده از سیستم‌های تمیز کردن و همه چیز باشید.»
خوب جمعه در توده آلودگی بود و آزمایشات سطوح پایین PFAS را نشان داد. او از تایکو آب بطری می گیرد، اما خانواده اش هنوز از آب چاه برای پخت و پز و حمام کردن استفاده می کنند.
سیندی بویل، رئیس شهر Peshtigo، گفت که هیئت مدیره در حال بررسی جایگزین ترجیحی DNR برای دسترسی به آب سالم از طریق تأسیسات عمومی، چه در جوامع خود و چه در جوامع همسایه است.
بویل گفت: "با انجام این کار، نظارت محافظتی از طریق کمیسیون خدمات عمومی برای اطمینان از نوشیدن آب سالم ساکنان فراهم می کند."
وی خاطرنشان کرد که شهر مارینت در حال حاضر حاضر به تامین آب بدون الحاق ساکنان نیست. بویل افزود که الحاق برخی از ساکنان پایه مالیاتی شهر را کاهش می دهد و اظهار داشت که افرادی که در شهر می مانند هزینه های تامین مالی بیشتری را متحمل خواهند شد. برخی از مردم شهر نیز به دلیل مالیات های بالا، نرخ بالای آب و محدودیت در شکار یا سوزاندن بوته ها با الحاق مخالفت کردند.
با این حال، نگرانی هایی در مورد هزینه ساخت تاسیسات آب شهری وجود دارد. در بهترین حالت، برآوردهای شهری حاکی از آن است که ساخت این زیرساخت ممکن است بیش از 91 میلیون دلار هزینه داشته باشد، بدون احتساب عملیات جاری و نگهداری.
اما بویل خاطرنشان کرد که این شرکت نه تنها در مناطقی که شرکت آنها را آلوده می‌داند، بلکه در مناطق وسیع‌تری که DNR از آلودگی PFAS نمونه‌برداری می‌کند نیز خدمت خواهد کرد. جانسون کنترلز و تایکو از انجام آزمایش در آنجا خودداری کردند و گفتند که این شرکت ها مسئول هیچ گونه آلودگی در منطقه نیستند.
بویل تصدیق کرد که ساکنان از سرعت پیشرفت ناامید هستند و مطمئن نیستند که آیا گزینه هایی که در حال بررسی هستند برای ساکنان یا کمیسیون خدمات عمومی امکان پذیر است یا خیر. رهبران شهر می گویند که آنها نمی خواهند مالیات دهندگان هزینه تامین آب سالم از طریق این شرکت را متقبل شوند.
بویل گفت: «موضع امروز ما همان است که از ابتدا بود. ما می‌خواهیم هر کاری که از دستمان بر می‌آید انجام دهیم تا با هزینه‌ی مسئولان، آب آشامیدنی سالم را به طور مداوم برای همه تامین کنیم.»
اما برخی از ساکنان، از جمله ماکسول، از انتظار خسته شدند. این یکی از دلایلی است که آنها راه حل های چاه عمیق را دوست دارند.
برای سؤالات یا نظرات، لطفاً با پشتیبانی شنونده WPR به شماره 1-800-747-7444، ایمیل listener@wpr.org تماس بگیرید یا از فرم بازخورد شنونده ما استفاده کنید.
© 2022 رادیو عمومی ویسکانسین، سرویس شورای ارتباطات آموزشی ویسکانسین و دانشگاه ویسکانسین-مدیسون.